Bhakti Theology Song 1366
1366 That’s all I can do
You tell that
Not really praying deep from my heart
I am merely praying
Only with my lips
How can you ask me
To have a melting heart
Once you kept
A stony heart within me
The stony heart
Never melts
And tears no more
Come from my eyes
I am not
Responsible for this
You also never ask
‘Then who is responsible’
No answer will
Come from you for sure
Because your heart
Also became like a stone
When both have
Similar situation [having stony heart]
How can I
Pray anymore [with a melted heart]
[Even] if my lips move
Won’t you know that
Can’t you understand
What I think within me
At least thinking that
I am doing this
Can’t you show your mercy
Upon this poon one
Ok, let it be that is your problem
What else can I do for that
But I found one
Alternative to this
Converting all my thoughts
In words
When I write poems
And pray through it
Not becoming mere words
Which might go with wind
They will remain as
Words engraved on stone
When you
Have time
Then you
Read it
After that if your heart
Melts a bit
Give me proper
Answer to me
Till that time
My heart won’t melt
And unless the lips move
My heart won’t move
Other than this
No other prayer will come
Whether you accept or reject
That is your problem
Gurukulam, 11-04-2022, 11.30 p.m.
When I completed the previous song [1365] I sat calmly. In
general when I cannot bear no more I used to shed tears pleading with the Lord.
But tonight though I poured down my heart no tears came and I felt as if I
became very stiff within me. Then I realized that I am not praying deep from my
heart but what I say to the Lord is mere formality and not a sincere prayer.
Then again I became upset with the Lord and began to argue with Him by saying
that He alone is the reason for this and if He thinks that my prayers are not
sincere my answer is: that is all I can do. Then to express my thought I wrote
this song to vent out my anger with the Lord.
1366 இதுதான்
முடியும்
உள்ளாக உருகி
வேண்டுதல் செய்யாது
உதட்டால் வெறுமனே
வேண்டுறேன்
என்கிறாய்
உருக்காத நெஞ்சத்தை
உள்ளாக வைத்து
உருகிட எப்படி
நீயுமேச் சொல்கிறாய்
கல்லான இதயமோ
கரைவதே இல்லை
கண்களில் கண்ணீர்
வருவதும் இல்லை
காரணம் இதற்கு
நானுமே இல்லை
யாரென்று நீயும்
கேட்பது இல்லை
பதிலெதும் நிச்சயம்
உன்னிடம் வாராது
ஏனென்றால் உன்மனம்
கல்லாகிப் போனது
இருவரின் நிலையும்
இவ்வாறு இருக்க
எவ்வித வேண்டுதல்
நானுமே செய்வது
உதடுகள் அசைந்தால்
உனக்கது தெரியாதா
உளாக நினைப்பது
உனக்குமேப் புரியாதா
இதையேனும்
செய்கிறேன்
என்பதை எண்ணி
ஏழைக்கு நீயும்
இரங்கிடக் கூடாதா
சரிவிடு உன்பாடு
நானென்ன செய்வேன்
இதற்கு மாற்று
நானுமே கண்டேன்
எண்ணம் அதனையும்
எழுத்தாக்கி நானும்
பாடல்கள் புனைந்து
வேண்டுதல் செய்ய
காற்றோடு கலக்கும்
வார்த்தையாய்
இல்லாது
கல்லில் பதித்த
சொல்லாக நிற்கும்
எப்போ உனக்கு
நேரம் இருக்குதோ
அப்போது நீயும்
படித்துமே பாரு
அதன்பின் உன்மனம்
சற்றேனும் இளகினால்
ஏற்ற பதிலையும்
நீயுமேக் கூறு
அதுவரை என்மனம்
உருக்கவே உருகாது
உதடன்றி உள்ளமும்
சற்றுமே அசையாது
இதுவன்றி வேறு
வேண்டுதல் வாராது
ஏற்றலும்
மறுத்தாலும்
அதுஇனி உன்பாடு
குருகுலம், 11-04-2022, இரவு 11.30
No comments:
Post a Comment