Bhakti Theology Song 1406
1406 There is a burden
I have nothing
To say more
Once this is
Acceptable to you
If you manage
To accomplish your will
There is nothing
For me to do against it
As everything is
Working only for my good
I have no question
To ask about it
Though I
Don’t like it
I don’t have any
Grievance in my heart about it
As you are there
To show me the way
I have no worry
About the life
Once you show
The correct way
There is no hesitation
To walk in it
Still there is a
Burden in my heart
It is torturing me
By burdening my heart
Though I understood that
I am carrying unnecessary burden
It refuses to
Go away from my heart
Thoughts about future
Anxiety about future
The everyday burden
That I am carrying
Added to that as
Sickness have joined
The trouble that it gives
And added more expenses
Like this there are
So many things to tell
But where is the limit
Even if I began to tell
On the one side
Though faith leads me
On the other side
My unbelief also pulling me down
But my heart
Is experiencing that
You are upholding me
Not to falling down
This burden now
Become a great burden
Unless I unload this
It won’t go away
Why I cannot
Do that alone
That alone now
Became my question
Is there your
Will in this
And did your consent
Also join with it
Whatever might be
Your company is enough
Only your will alone
Should be accomplished
Gurukulam, 15-7-2022, 11.15 p.m.
Some kind of uneasiness prevails in
my mind. Some unrecognizable burden is pulling me down. But I don’t know what it is. Of course I know that the need of
my mother and my present health might force me to move away from the ashram for
some time. But I am not mentally prepared for that and always think and rethink
the alternative plans which will allow me to stay with my mother here. But
nothing seems to be working as I plan. Maybe this unwanted anxiety is
pulling me down. However in this I
have to work with God to unload this burden.
1406 பாரம்
உள்ளது
உனக்கிது சம்மதம்
என்றான பின்னே
நான்சொல்ல இதிலே
ஒன்றுமே இல்லை
உன்எண்ணம் தன்னை
நிறைவேற்றிக் கொண்டால்
அதைமீறி நான்செய்ய
ஒன்றுமே இல்லை
எனது நன்மைக்காய்
எல்லாம் நடக்கையில்
அதுபற்றி நான்கேட்க
கேள்வியும் இல்லை
எனக்கதில் விருப்பம்
இல்லாது போனாலும்
அதற்காக குறையுமே
மனதிலே இல்லை
வழிகாட்ட என்னோடு
நீயும் இருக்கையில்
வாழ்க்கைப் பற்றிய
கவலையும் இல்லை
சரியான பாதைநீ
காட்டும் போது
அதிலே நடந்திட
தயக்கமும் இல்லை
ஆனாலும் மனதிலே
ஒருபாரம் உள்ளது
அதுவுமே அழுத்தியே
என்னையும் வதைக்குது
வீணான பாரத்தை
சுமக்கிறேன் என்பதை
நானுமேப் புரிந்தாலும்
அதுநீங்க மறுக்குது
எதிர்மறை எண்ணங்கள்
எதிர்கால கவலைகள்
இப்போது சுமக்கின்ற
அன்றாடப் பொறுப்புகள்
அத்தோடு நோய்நொடி
வந்துமே சேர்ந்திட
அதுதரும் தொல்லைகள்
அத்தோடு செலவுகள்
இதுபோல இன்னமும்
சொல்லிட பலஉண்டு
எத்தனைச் சொன்னாலும்
முடிவிங்கு ஏதுண்டு
நம்பிக்கை ஒருபுறம்
என்னையும் நடத்த
அவநம்பிக்கை மறுபுறம்
என்னையும் வீழ்த்துது
தடுமாறி நானும்
கீழே வீழாமல்
தாங்கி நீபிடிப்பதை
என்மனம் உணருது
இப்பரம் இப்போது
பெரும்பாரம் ஆனது
நானுமே இறக்காமல்
அதுவுமே போகாது
அதைமட்டும் என்னாலே
ஏன்செய்ய முடியலை
அதுவே இப்போது
என்கேள்வி ஆனது
உன்சித்தம் ஏதேனும்
இதிலுமே இருக்கா
சம்மதம் உனதுமே
சேர்ந்து கொண்டதா
எதுவான போதும்
உன்துணை போதும்
உன்எண்ணம் மட்டும்
நிறைவேற வேண்டும்
குருகுலம், 15-7-2022, இரவு, 11.15